کامران دیبا (طباطبایی)- متولد تهران- 5 مارس 1937کامران دیبا آرشیتکت برنامهریز شهری و نقاش ایرانی از معماران صاحسبک در معماری مدرن و معاصر ایران است در رشته معماری دانشگاههارواد واشنگتن دیسی تحصیل کرد. در سال 1964 در این رشتهفارغالتحصیل شد و پس از آن به مدت یک سال تحصیلات تکمیلی را دررشته جامعهشناسی ادامه داد که همهی علاقهمندان به هنر، در این سرزمین،با سازههای معروف اوچون موزه هنرهای معاصر، فرهنگستان و پارک نیاوران، فرهنگسرا و پارک شفق آشنا هستند.
در سال 1966 به تهران بازگشت و یک سال بعد رئیس و طراح ارشد شرکت مهندسین مشاور "DAZ" شد. "DAZ" در ایران پروژههای بزرگ و گوناگونی به انجام رسانید و به سرعت توسعه یافت به طوریکه در سال 1977 صدو پنجاه پرسنل داشت.
دیبا در ایران صرفا در بخش دولتی فعالیت میکرد. وی به سنتهای بومی و همچنین نیازهای جامعه شهری مدرن و اثر متقابل انسان علاقهمند بود.
پروژه نیمه تمام «شهر جدید شوشتر» (80-1974) در خوزستان که وی آرشیتکت و برنامهریز آن بود بیشترین موفقیت خود را مرهون الگوهای ساختاری و گونههای ساختمانی سنتی است که دیبا مورد استفاده قرار داده است. وی این شیوه را جای گزین طراحی بر اساس الگوهای غربی که مورد حمایت افراد با نفوذ و سرردمداران بود نمود. این شهر با ظرفیت جمعیتی بالغ بر 30000 نفر در راستای یک شاهراه اصلی ارتباطی طراحی شد چهار راهها میادین عمومی و محله های کوچک در اطراف آن شکل میگرفتند و وجود باغها و بازارها زندگی اجتماعی را تقویت میکرد.
بناهای آجری شاعرانه دیبا معماری شاخصی را خلق میکند که زیبا و با شکوه است.
دیگر کارهای شاخص وی در ایران شامل چندین ساختمان در دانشگاه جندی شاپور (8-1976) است. اما بنایی که شاید شناخته شده ترین اثر وی باشد موزه هنرهای معاصر تهران (1976) است که با سقف های نیم هلالی اش یاد آور باد گیرهای سنتی خاور میانه است. وی موسس و هم چنین اولین مدیر موزه بود.
دفتر مخصوص ملکه ایران در سال پیش از انقلاب فرهنگسرای نیاوران و منزل موزه پرویز تناولی در نیاوران از دیگر بناهایی هستند که خیلی سریع و با صراحت هم خونی خود را با موزه هنرهای معاصر بازگو میکنند.
بالان بناهای نامبرده و پایین همه آنها تنها نام و امضای یک نفر وجود دارد. که آن هم کامران دیبا از معماران مدرن ایران یکی از چهرهها شاخص نسلدوم معماری معاصر ماست.
دیبا به عنوان مشاور و برنامه ریز شهری در وزارت مسکن و توسعه شهری ایران خدمت کرد. هم چنین دفتر وی طرح جامعی برخی شهرها ارائه داد که از جمله آنها خرمشهر بندری مهم در خلیج فارس است. جایی که وی با طراح یونانی A.Doxias که در بخش خصوصی فعالیت میکرد. همکاری کرد.
وی در سال 1977 ایران را به قصد زندگی در پاریس و واشنگتن دی سی ترک کرد تا به صورت شخصی کار کند.
پروژهها وی شامل طرحهای خانه سازی در ویرجینیا و طرح توسعه هتلها در اسپانیاست.
وی در سال 1977 به عنوان منتقد با دانشگاه کرنل همکاری کرد.
دیبا به عنوان یک نقاش چندین نمایشگاه انفرادی در ایران بر پا کرد. وی همچنین گردآورنده و واسطه فروش آثار نقاشی معاصر غرب بود.
کامران دیبا در معماری معاصر نامی آشنا و معتبر است. آثار او در ایران و تهران پر شمار نیستند. اما حضوری بارز و چشمگیری داشته و دارند. موزه هنرهای معاصر فرهنگسرای نیاوران پارک شفق، یا به گفته خود او پارک یوسف اباد برخی بناهای دانشگاه جندی شاپور – شهر جدید شوشترو...که در یک دوره 12 ساله طراحی واجرا شده اند. او در مدت اقامتش درایران به عنوان معمار مدرس دانشگاه نقاش و سازمانده برنامههای اجتماعی فعالیت داشت. علاقه واقعی او به گفته خودش طراحی شهری بود و تنها در سالهای اخر کار حرفهای اش درایران پس از جستجوهای بسیار شانس با او یاری کرد و امکان طراحی شهرک شوشتر نو را یافت که برنده جایزه معماری اقا خان شد و در نمایشگاه آثار معماری و شهرسازی به عنوان طرح برگزیده در مجموعه اثار معماری شهرسازی جهان به نمایش گذاشته شد.
نظرات شما عزیزان:
|